रजियाची गोष्ट आणि धडा

...आणि पासष्ट वर्षांचा म्हातारा मेहरदीन...रात्रभर रजियाच्या अप्रतिम सौंदर्यात न्हाऊन निघत राहिला.

एखाद्या संगमरवरात कोरलेल्या शिल्पासारखं आरस्पानी सौंदर्य. श्रावणातल्या कृष्णमेघ भासावेत असा कमरेपर्यंत पसरलेला केशसंभार. कोवळं वय....जेमतेम अठरा एकोणीसची असेल रजिया. मेहरदीनची नात तिच्याहून मोठीच होती.

रजिया चार दिवसांपूर्वीपर्यंत मेहरदीनचा मेहुणा शौकतची बायको होती. सौंदर्यखणी असलेल्या रजियाचा निकाह दोन वर्षांपूर्वीच शौकतशी झाला होता. अजून मुलंही झाली नव्हती तिला.

पण हाय रे नशीब! एक दिवस रागाच्या भरात शौकतने तिला तलाक देऊन टाकला.....तीन तलाक!!

शौकत अनाथ होता. त्याचे अम्मी-अब्बा तो लहान असतानाच इहलोक सोडून गेले होते. मोठी बहीण शगुफ्ता आणि मेहुणा मेहरदीन यांनीच त्याचं पालनपोषण केलं होतं. शौकत आपल्या बहिणीकडेच रहायचा आणि मेहरदीनकडून सुतारकाम आणि इतर कारागिरी शिकायचा. उपकाराने मिंधा झालेला शौकत मेहरदीनला बापासारखाच मान द्यायचा. त्यामुळे शौकतने उचललेल्या या आततायी पाऊलामुळे मेहरदीन चांगलाच नाराज झाला होता. पण आता जे व्हायचं ते होऊन गेलं होतं. तीन तलाक दिल्यावर आता रजिया शौकतला परस्त्रीसमान होती.

हलालाचा विषय निघताच शौकत रडत रडत मेहरदीनला म्हणाला, "जीजाजी, आता तुम्हीच मला या संकटातून सोडवू शकता. भलत्याच कुणाकडे हे काम जाण्यापेक्षा तुम्हीच हलाला करा. माझा फक्त तुमच्यावर भरवसा आहे!"

खूप मिन्नतवार्‍या केल्यावर एकदाचा मेहरदीन तयार झाला.

आणि अशा प्रकारे आज कोवळी रजिया ६५ वर्षांच्या मेहरदीनबरोबर झोपली.

इकडे शौकत रात्रभर कूस बदलत जागाच होता. कशीतरी बेचैनीत रात्र काढल्यावर तांबडं फुटण्याच्या वेळीच शौकत बहिणीच्या घरी हजर झाला.

रात्री उशीरापर्यंत जागरण केल्याने मेहरदीन सकाळी उशीरा उठला. तोपर्यंत रजिया आंघोळ वगैरे उरकून तयार झाली होती. पण आता शौकतच्या नजरेला नजर भिडवण्याची तिच्यात हिंमत उरलेली नव्हती.

मेहरदीनने आरामात उठून सकाळची आह्निके उरकली आणि शौकतला सामोरा गेला. इतक्यात चहा आला. चहाचे फुरके घेत मेहरदीन म्हणाला, "हे बघा शौकत मियाँ, माझं वय झालंय म्हणून म्हणा आणि इतर काही कटकटी म्हणा, आज रात्री काही मी रजियाशी संभोग करु शकलो नाही बुवा!"

"आणि तुला तर दीनचे नियम माहित आहेच. जो पर्यंत शारिरिक संबंध येत नाहीत तो पर्यंत हलाला पूर्ण झाल्याचं मानलं जात नाही."

पडद्याआडून हा संवाद ऐकत असलेली रजिया अंतर्बाह्य हादरली... "या अल्लाह, एवढा मोठा विश्वासघात, इतका खोटारडेपणा!" पण चरफडत बसण्यावाचून तिच्याकडे आणि डोकं धरून बसलेल्या शौकतकडे काहीही पर्याय नव्हता. रजिया परस्त्री असल्यामुळे खरंखोटं करायला तिच्याशी थेट बोलताही येत नव्हतं. मान खाली घालून परतण्याखेरिज शौकतकडे काही उपाय उरला नाही.

हाच प्रकार पुढचे अनेक दिवस सुरु राहिला....तेच बहाणे...तेच खोटं बोलणं....तोच विश्वासघात.

आता रजिया पूर्णपणे अस्वच्छ, सतत पान खाउन वास मारणार्‍या घाणेरड्या तोंडाच्या लोचट मेहरदीनच्या कर्‍ह्यात होती. तिच्या कोवळं, आरस्पानी सौंदर्याला आता रोज रात्री मेहरदीनकडून चुरगळलं जाण्याचा शाप लागला होता.

साधारण तीन चार महिने झाले असतील, रजियाला दिवस गेले! आता मेहरदीन पूर्णपणे सुरक्षित होता. कारण गरोदर स्त्रीला तलाक देता येत नाही! मजहब त्याची इजाजत देत नाही!!

या घटनेला आता अनेक वर्ष झाली होती. शौकतने दोन तीन वर्ष वाट पाहून दुसरी बायको आणली....आणि इकडे खरोखर वय झाल्याने मेहरदीन अल्लाहला प्यारे झाले!

ऐन तारुण्यात बेवा (विधवा) झालेली रजिया धुणीभांडी करुन आपला उदरनिर्वाह करु लागली आणि एकटीच आपल्या पोराला मोठं करु लागली. एका शौहरने रागाच्या भरात तलाक दिलेला. दुसर्‍याने फसवून तलाक दिलाच नाही,आणि त्याच्या मृत्यूनंतर कुणीही सांभाळ करायला नकार दिलेली रजिया पोरावर काय आणि कसे संस्कार करु शकणार होती? त्याचा परिणाम व्हायचा तोच झाला. आता तिचं पोरगं गर्दुल्लं झालं आहे. नशेत पूर्ण वाया गेलं आहे.

काल अचानक पन्नाशीला टेकलेली रजिया मला भेटली.  माझ्याचकडे येत होती. मी विचारलं, "कशी आहेस रजिया? बरी आहेस ना,?"

"हो पंडितजी, अल्लाहची कृपा आहे सगळी. एक काम होतं तुमच्याकडे. या २००० च्या नोटेचे सुट्टे करुन द्या ना ..."

तिच्या हातातून ती नोट घेऊन उलटसुलट करुन बघत असतानाच तिला विचारलं,  "सुट्टे कसे देऊ? म्हणजे, पाचशेच्या नोटा देऊ की शंभराच्या?"

ती म्हणाली "पंडितजी पाचशेच्या तीन द्या आणि बाकी शंभराच्या. रमजान सुरु होतोय. तीनचारशे तर मशिदीत दान द्यायचेत!"

हे ऐकून मी चक्रावलो. माझं डोकं सुन्न झालं.

ज्या मजहबने तिचं तारुण्य, तिचा संसार...तिचं सर्वस्वच तिच्याकडून हिरावून घेतलं.... अनाथ केलं, लोकाच्या घरी धुणीभांडी करुन जेमतेम पोट भरेल इतकीच कमाई होईल असं आयुष्य जगायला भाग पाडलं......

त्याच मजहब बद्दल मनात इतकी श्रद्धा ?!

इतकं सगळं होऊनही, धुणीभांडी झाडूलादी करुन करुन कमावलेल्या पैशातून चारशे रुपये मशीदीला दान?

आणि इथे कुठल्यातरी गावच्या "दानशूर" श्रेष्ठींनी तीन चार पिढ्यांच्या आधीच्या काळात वाड्यावर पूजा घातल्यावर, किंवा इकडे शहरात एखादी सत्यनारायणाची पूजा घातल्यावर, किंवा कुठल्यातरी देवळात, कधीतरी कुठल्यातरी भटजीबुवांना अकरा रुपयांची दक्षिणा दिल्यावर त्या श्रेष्ठींची नातवंडं पण कधीकाळी बापजाद्यांनी दिलेल्या त्या अकरा रुपयांवरुन आजही टोमणे मारताना दिसतात. देवळांना सरकारला किती कर द्यावा लागतो हे माहित नसलेले अर्धवटराव देवळात जमा झालेल्या नोटांच्या फोटोसकट व्हॉट्सॅपवर मेसेज ढकलताना दिसतात. उदाहरणं बरीच आहेत अशी.

नक्की कसं 'त्यांच्याशी' लढणार आहात तुम्ही?

अजून वेळ गेलेली नाही....जागे व्हा!

©️ मंदार दिलीप जोशी
जेष्ठ शु. ८, शके १९४०

https://bit.ly/2tnmEqD

मूळ हिंदी पोस्टः श्याम मणी त्रिपाठी (https://bit.ly/2lj8QKj)

और 65 साल का  बूढ़ा ...मेहरदीन ..रात भर रजिया के बेपनाह हुस्न में गोते लगाता रहा ..!
संगमरमर सा तराशा पारदर्शी जिस्म !
भादों के मेघ सी आच्छादित आगे कटि तक लहराती केशराशि .!
कमसिन उम्र ...! यही कोई अठारह उन्नीस की।।
उससे बड़ी तो मेहरदीन की पोती थी ..!!

रजिया ...चार दिन पहले तक मेहरदीन के साले शौकत की बीबी हुआ करती थी ।।

बेपनाह हुस्न की मलिका रजिया
अभी दो साल पहले ब्याह के आई थी ।।
अभी बाल बच्चे भी न हुए थे रजिया को ।।

पर इसे रजिया की किस्मत कहिये के शौकत ने गुस्से में आके तलाक दे दिया ... तीन तलाक ।।
शौकत अनाथ था ।।
मा बाप बचपन में चल बसे थे ।।
बहन शगुफ्ता और बहनोई मेहरीदीन ने ही उसे पाला था ।।
शौकत अपने बहन के घर ही रहता था ..!
और मेहरदीन से लकड़ी की कारीगरी सीखता था ।।
शौकत हमेशा ही मेहरदीन को बाप से भी बड़ा सम्मान देता था ।।
शौकत के इस कदम से मेहरदीन बहुत नाराज हुआ था ।।
पर जो होना था वो तो हो चुका था ।।
अब रजिया शौकत मियाँ के लिए पराई समान थी ।।
हलाला की बात चली तो ..शौकत ने रोते हुए मेहरदीन से कहा ...! दूल्हे भाई (जीजा ) अब आप ही मुझे इस मुसीबत से निकाल सकते हो ।।
किसी और के बजाय आप ही हलाला कर लो .!
आप पे मुझे भरोसा है ।।
मेहरदीन बड़ी मुश्किल से तैयार हुआ ।।
और इस तरह आज कमसिन रजिया  65 साल के मेहरदीन की हमबिस्तर हुई ।।

दूसरी ओर शौकत भी रात भर करवटें बदलता रहा ।। जैसे तैसे रात बीती ... और मुहं अंधेरे शौकत बहन के घर हाजिर हुआ ।।
देर रात तक जागने की वजह से मेहरदीन थोड़ी देर से सो के उठा ।।
तब तक रजिया नहा धो के तैयार हो चुकी थी ।।
पर वो अब शौकत से नजरें न मिला पा रही थी ।।
उधर मेहरदीन तसल्ली से उठा ..नित्य कर्म से फारिग हो के शौकत से मुखातिब हुआ ।।
चाय की चुस्की के बीच मेहरदीन बोला ...!
देखो शौकत मियाँ ..... कुछ उम्र का तकाजा समझिये और कुछ अन्य उलझने ...!!
आज की रात मैं रजिया से जिस्मानी ताल्लुकात न बना सका ..!
अब मियाँ तुम्हे तो दीनी मसायल का पता ही है ...
जब तक जिस्मानी ताल्लुकात न बन जाएं तब तक हलाला मुकम्मल नहीं होता ..!
मेहरदीन की बातें पर्दे के पीछे से सुन रही रजिया कांप उठी ..! या अल्लाह इतना बड़ा झूठ ..!!
उधर शौकत सर झुकाए जड़ हो चुका था ।।
और अब पराई हो चुकी रजिया से बात करने पे भी पाबन्दी हो चुकी थी ।।
इस तरह ये सिलसिला कुछ और रातों तक चलता रहा . ! वही आनाकानी ...वही झूठ ..वही फरेब ..!
अब रजिया पूरी तरह चीकट ..मलेच्छ ...बदबूदार पान के पीकों सी सड़ांध मारते मेहरदीन की गिरफ्त में थी ।।
अब वो हर रात मेहरदीन द्वारा भंभोड़ी जाने को अभिशप्त थी ।।

और इस तरह तीन चार महीने बीतते बिताते रजिया गर्भवती हो गई ।।।
अब मेहरदीन पूरी तरह सुरक्षित था ।।
क्योंकि गर्भवती रजिया को वो तलाक नही दे सकता था ..! ऐसा मजहब में पाबन्दी है ।।

इस वाकये को कई साल हो गए ..!
उधर दो तीन साल इंतजार के बाद शौकत मियाँ दूसरी ले आये ... और इधर मेहरदीन अल्ला को प्यारे हो गए ..!
भरी जवानी में विधवा हुई रजिया घरों में झाड़ू पोंछा का काम करने लगी ..!
और अकेले अपने बच्चे को पालती रही ।।
बच्चा बड़ा हो के नशेड़ी बन चुका है ।।
कल अचानक रजिया मुझे मिल गई .. ।।
यही कोई पैंतालीस पचास वय की हो रही है अब।।

मेरे ही पास आ रही थी ।। मैंने देखते ही पूंछा ..!
क्या हाल है रजिया .???
जी पंडी जी सब अल्ला का शुकर है ।।
मेरी ये दो हजार की नोट खुल्ला कर दो ।।
मैं उसके हाथ से नोट ले के उलट पलट रहा था ..!
और पूंछने लगा कैसे नोट दूँ ??
पांच सौ के चार दूँ या सौ सौ के ..?
वो बोली तीन पांच सौ के दे दो ..!और बाकी सौ सौ के ।।
रमजान शुरू होने वाले हैं ..! तीन चार सौ तो मस्जिद में ही दान देना है ..!!

ये सुन के मैं जड़वत हो गया ।। सर चकरा गया ..!

जिस मजहब ने उसका सब कुछ छीन लिया ।।
यतीम बना डाला ... बमुश्किल झाड़ू पोंछा कर के गुजर बसर को मजबूर कर दिया ..!
उस मजहब के प्रति इतनी श्रद्धा ..???
झाड़ू पोंछे से कमाए पैसों से चार सौ रुपये मस्जिद को दान ..??

यहाँ हमारे यहां अगर किसी जमींदार  ने तीन पीढ़ी पहले किसी मंदिर में .... किसी पुरोहित को दस रुपए दान दिए होंगें ...तो उनके पोते पोती आज भी उस दस रुपये का ताना मारते मिल जायँगे ..!
क्या खा के इनका  मुकाबला करोगे मियाँ  .??
अब भी समय है चेत जाओ ..!!