गंध फुलांचा

"गंध फुलांचा" ऐकल्यावर मनात

नेमकं काय दाटायचं

कुणास ठाऊक मला तेव्हा

नेमकं काय वाटायचं

आतून येणारी हाक

त्या हाकेतली आर्त स्पंदनं

याचा ठावच घेतला नव्हता
मनातल्या वादळाचा तेव्हा

अर्थच उमगला नव्हता
येणारी हाक कुणाची होती
की होते ते फक्त मनाचे खेळ?

ती होती का "आशा"च्या आवाजाने निर्मिलेली

एक अगम्य, वेडी आशा.....?
की अव्यक्त भावनांची

हळुवार अमूर्त भाषा?

मग जळमटं बाजूला सारून
जुन्या कपाटातून काढलीच बाहेर

माझ्या आयुष्याची वही

तिची पानं थोडी कोरी

थोडी भरलेली

तुझ्यासमोर ठेवली
तेव्हा सारं काही उमगलं
बांध फोडून मनात दाटलेलं
त्या वहीवर अलगद उमटलं

भरलेल्या पानांना
तुझ्या अक्षराची सोबत झाली
कोरी पानं वाट बघत होतीच
तुझंच अक्षर उमटण्याची

मला न समजलेलं गणित

तुझ्याच अक्षरात सोडवण्याची

जास्त काही लिहीत नाही

एवढंच तुला सांगायचं होतं, यापुढे.....

उघडलेल्या वहीवर अक्षर तुझंच असेल,
एवढंच वचन द्यायचं होतं.